En de rest tot nu. Eindelijk.

We waren geeindigd in Mongolie. Maar omdat ik door verschillende redenen hopeloos achter loop, ga ik vanaf mongolie tot nu heel snel. En dan vanaf vandaag weer een uitgebreide update een paar keer in de week. Als er mensen zijn die om wat voor redenen dan ook meer willen weten over mijn tijd in China en tibet, lees dat het verslag van mijn reisgenoot. http://gertsegers.reislogger.nl/.

We kwamen dus aan met de trein in Mongolie. Voor ons Nederlanders een rare naam, de mensen die er wonen zijn mongolen. Wel komisch dus. Maar mongolie is een erg groot land met maar 2.6 miljoen inwoners. En de helft daar van woont ook nog es in de hoofdstad Ulan Bator. Dus dat betekend dat de rest van mongolie zo goed als leeg is, met hier en daar mensen en kleine dorpjes.
Bij onze boeking van de treinreis zaten 2dagen verblijven in een traditionele gertent bij een nederlandse boer die getrouwd was met een mongolse vrouw in et middel of niets in het grote mongolie.
Maar bij aankomt met de trein in de hoofdstad sneeuwde het gewoon. Wat dus een erg leuk gezicht was. Helaas wel beetje koud aangezien we er niet echt op gekleed waren, maar dat mocht de pret niet drukken. We werden opgehaald door bert( de nederlandse boer). Na een rit van 2 uur door het mooie mongolse landschap kwamen we aan bij zijn boerderij. En we kregen een mooie gertent toegewezen( zie foto’s mongolie). Na de eerste dag verder een mooie wandeling gemaakt en nederlandse maaltijd gehad, aardapelen met bloemkool en een biefstukje. Bert hield niet zo van mongools eten dus hij at gewoon nederlands. Waar ik het dus helemaal mee eens was.
Maar omdat het die dag gesneeuwd had en de temperatuur niet al te hoog was, zagen we een beetje op tegen denacht. We sliepen namelijk in een tent. Welles waar een met kachel maar de temperaturen gingen snacht naar -5. Dus dat werd een koude nacht. En ja hoor. Volgens mij heb ik het nog nooit zo koud gehad snacht. Om 3uur komt gert in ze boxer zen bed uit(die sukkel ging vol goede moet in ze boxer slapen) om al bibberend de kachel weer aan te maken, want die was na 2 uur uit gegaan. Toen de temperatuur weer omhoog ging vielen we weer in slaap. Maar om 6uur werd ik weer wakker omdat gert weer de kachel aan zat te maken. Het was inderdaad weer -5 geworden in de tent. Al met al een leuke nacht dus. De volgende dag zouden er meer nederlanders komen die we al eerder ontmoet hadden. En aan het eind van de dag zaten we met 12 nederlanders gezellig te kletsen en te kaarten. Overdag nog een paar mooie wandelingen gemaakt door de zeer mooie natuur gingen we weer de nacht in. Die verliep iets beter dan de vorige omdat we nu wisten hoe koud het was en we dus zo een beetje al onze kleren aan houden gehouden.
De volgende dag gingen we weer terug na de hoofdstad. Eenmaal daar aangekomen bleek dat de treinreis winkel een mooi hoteltje had geboek met alles erop en eraan.Na een goede en eindelijk een warme nacht rust gingen we de volgende dag de stad maar es bekijken. Ulan Bator is een redelijke mooie stad, maar het verkeer is een groot zootje. Iedereen druk ze auto in elk klein gaatje, opzich wel knap. Maar ook het oversteken is iedere keer een uitdaging. Ze hebben zebrapaden maar dat hielp niet echt. Zoals verwacht. Dus rennen voor je leven af en toe.
Na 4 nachten in mongolie te zijn geweest gingen we weer verder met de trein. Op naar Bejing, China. Een land waar ik absolut heen wou. Er word zoveel over gesproken, heeft zoveel mooie dingen om te zien. Zoals de grote muur, de verboden stad, het terracotta leger en tibet. Maar het land heeft nog veel meer te bieden. Vorig jaar werd bijvoorbeeld de olympische spelen gehouden in Bejing en ga zo maar door. Het land heeft een gigantische aantal inwoners 1.3 miljard. En dat betekend veel voor het land. Omdat er zoveel mensen zijn is er veel armoede, maar de regering heeft het redelijk voor elkaar de laatste jaren. En al lopend door Bejing zie je er weinig van. Waar in Nederland 5 mensen met de weg bezig zijn, zijn er hier 50. Ja als je zoveel mensen in je land hebt moet je ze aan het werk zetten. Ook bijvoorbeeld in de Macdonalds, waar wij normaal na het eten onze eigen troep weggooien, hier komen meteen 3 chinezen aanstormen en nemen het van je over. Wel makelijk opzich.
In Bejing waren we ook aan het einde van onze vooraf geplande reis, vanaf nu moesten we alles zelf regelen. Te beginnen met een bed voor die nacht. Gelukkig was een nederlande dame die een hostel wist, dus haar maar gevolgd, en het bleek een erg goedkoop en mooi hostel. We zijn daar uiteindelijk 7 dagen gebleven. In die 7 dagen hebben we uitgerust en de stad en omgeving bekeken. Zoals gezegd in Bejijng heb je de verboden stad en het plein van de hemelse vrede en op een uurtje rijden staat de grote muur. Erg indrukwekkend allemaal om te zien. We hebben een dag door de stad gefietst en een paar keer wezen stappen.
Na 7 dagen besloten we verder te reizen met de trein naar de stad Xian, waar het wereldberoemde taracotta leger staat. Een leger van rond de 8000 stenen beelden die allemaal uniek zijn, dus alle 8000. Een helepoos geleden gebouwd door een of andere keizen. Ze zeggen dat daar meer mensen aan gewerkt hebben dan aan de grote muur. Wat er dus een heleboel zijn. Allemaal erg indrukwekkend om te zien.
Daar zijn we 3 dagen gebleven en gingen we opweg naar het begin punt van onze reis door Tibet. Omdat er om Tibet een hoop politiek gezeur is mag je niet zomaar het land in. Je mag alleen in onder begeleiding van een tibetaanse gids. Dus eerst naar Xining waar de organisatie zat die de reis en gids en ect regelde.
Na 1 nacht slapen gingen we met de trein naar de hoodfstad van Tibet, Lhasa. Het dak van de wereld. Die trein reis duurd in totaal 24uur en gaat tot een hoogte van wel 5012 meter. Volgens mij zijn de bergen in de alpen op hun hoogste punt net zo hoog, en hier gaat de trein zo hoog. Omdat je op zo een hoogte zit heb je te maken met hoogteziekte. Dat heeft te maken met dat er minder zuurstof in de lucht zit. Waardoor de meeste mensen erge hoofdpijn krijgen. Gelukkig had ik nergens last van. Gert en de andere 2 waar ik mee reisde wel. In de trein zaten zelf speciale zuurstofaansluitingen waar je in noodgevallen een zuurstof masker kon aansluiten. Maar dat bleek niet nodig. Onderweg kwamen we langs het hoogte meer in de wereld. Ik had nog nooit een meer gezien wat zo blauw was. Erg mooi om te zien. En ook de bergen waren fantastisch.
Na 24uur kwamen we dus aan in Lhasa, de hoogte stad van de wereld. Op een hoogte van 3800 meter. Omdat er zo weinig zuurstof in de lucht zat was ademen veel zwaarder dan normaal. En 100 meter rennen en je was buiten adem. En ook hadden me reis genootjes veel last van hoofdpijn. Op het station werden we opgehaald door onze gids genaamd sam. Die ons naar onze hotel bracht. We hebben daar uiteindelijk 3 nachten doorgebracht, in die 3 dagen hebben we de stad bekeken. Onder andere een tibetaanse tempel, het oude verblijfplaats van de dalai lama Potala palace. Waar voor miljoenen aan gouden beelden en andere dingen staat. Helaas konden we niets mee nemen. En ook nog langs de plaatselijke markt geweest. En dat allemaal onder begeleiding van onze gids, want we mogen absolut niet zelf rondreizen.
Na Lhasa ging de reis naar Shigatse, de 2^e stad van Tibet. Dat duurde 2 dagen. De reis erna toe was erg mooi. Met een 4weel drive jeep door het tibetaanse landschap rijden is zeker een aanrader.
En vanaf dat moment ging het voor mij mis. We zaten die avond naar plaatselijke dans te kijken toen ik last van me tand kreeg. Ik wist meteen dat er iets goed mis was. En helaas helpen pijnstillers om de 1 of andere reden niet bij mij. Dus ik had een probleem. Ik hoopte dat de volgende dag de pijn weg zou zijn.
De volgende dag ging het redelijk tot het ontbijt. Toen kreeg ik er flink last van. We gingen die dat naar een volgende stad richting de mount everest om daar een 3daagse trek naar het basiscamp te doen. Eenmaal aangekomen in de volgende stad waar we zouden overnachten, meteen maar wat chineese medicijnen gehaald. Die hielpen een paar uur redelijk, toen de pijn weer terug kwam. Na een niet al te lange nacht, besloot ik de volgende dag om terug te reizen voor een tandarts. Want in Tibet en heel China zijn geen goede tandartsen te vinden volgens onze gids. Ze trekken je tand eruit, en probleem opgelost. Maar ik ben nogal gesteld op me tanden, dus dat ging em niet worden.
Toen moest ik helaas snel afscheid nemen van zowel gert als mijn 2 imiddels andere reis genoten. Ze gingen verder richting de mount everest, en ik moest helaas de andere kant op. Terug naar Lhasa om vanaf daar het vliegtuig te pakken naar Bangkok, waar goede tandartartsen zijn. Ik baalde ontzettend want ik wou ontzettend graag de mount everest zien. 1 van mijn doelen van me reis. Maar ooit ga ik terug.
Naar een nacht overnachten in Shigatse gingen de gids en ik in de vroege ochtend om 6uur met de auto naar Lhasa. Een 3uur durende tocht. Op het vliegveld werd ik gedropt en vandaar een ticket gekocht naar Chendu. Een redelijk grote stad in China. Waarvandaan ik naar Bangkok kon vliegen.
Eenmaal daar aangekomen bleek dus dat ik via Sjangai moest vliegen. Naja ben ik daar ook weer geweest. Dus 3 vliegtuigen op 1 dag later kwam ik om 2uur in de nacht in Bangkok aan.

Vanaf dat moment was ik dus alleen in het grote en vreemde Thailand. Wat dus ongeveer 2 weken geleden is. De eerste 1.5 weken heb ik weinig gedaan. Als eerst in bangkok naar een tandarts gegaan. En het bleek uiteindelijk waar ik bang voor was. Een wortelkanaal ontsteking. Een redelijk ingrijpende behandeling, maar gelukkig ging het allemaal goed. Maar helaas moest ik een week later terug komen, wat normaal is bij deze behandeling. Dus ik moest de hele week in bangkok blijven. Heb me prima vermaakt. Thailand en met name Bangkok is erg indrukwekkend om te zien. Maar na een week had ik het wel gezien en zogauw ik voor de 2^e keer bij de tandart was geweest, en gelukkig was alles goed. Ik besloot meteen de volgende dag Bangkok te verlaten om naar het zuiden te gaan. Naar de tropische eilanden in het zuidoosten. Via email afgesproken met gert om elkaar te ontmoeten op Koh Tao, 1 van de 3 grote eilanden aan de zuidoost kust.
Met de bus was het goedkoopst dus om 4uur werd ik opgehaald van mijn hotel en en de volgende dag om 9uur kwam ik met de boot aan op het eiland. En wat prachtig om te zien. Water erg helder palmbomen overal, en op de achtergrond kleine bergen. Ik voelde me meteen op me gemak. Na een poosje zoeken uiteindelijk een mooie bungelow gevonden voor een mooie prijs. Toen meteen maar een scooter gehuurd en het eiland rond gescheurd. Letterlijk en figuurlijk. De kleine scootertjes zelfde als in nederland ongeveer haalden een ongelooflijke snelheid van 100 km per uur. In nederland gaan ze max 60 ofzo, erg leuk om te doen dus. En om een rijbewijs vragen ze nergens om, paspoort is genoeg. En je krijg er ook geen helm bij. Dus op je korte broek zonder helm 100 km per uur met een klein prut scootertje, niet te vaak doen dus.
Maar 1 ding wat ik ook graag wou doen op me reis was ergens kitesurfen. Dat is met een erg grote vlieger op een klein surfboard over het water scheuren. Dus ik op zoek naar een kitesurf school waar ze les gaven. Bleek helaas niet op het eiland te zijn. Maar wel op het volgende, grotere eiland Koh Phangan.
Dus ik diezelfde dag nog met de boot naar Koh Phangan. Daar ook weer een mooi bungelowtje gevonden. Maar eenmaal de kiteschool gevonden bleek de weer omstandigheden dusdanig slecht om te kite surfen dat de school het niet aandurfe om les te geven, wind was erg onvoorspelbaar en hard. Maar op het volgende en grootste eiland van de 3 was het wel mogelijk.
Dus de volgende dag de boot van 7 uur gepakt naar Koh Samui. Ik had in de school van Koh Phangan mijn lessen al geboek dus ik kon meteen naar de kiteschool. Samen met 3 duitsers de taxi gedeelt naar de andere kant van het eiland. Waar de kiteschool zat. Daar aangekomen een meteen begonnen met de lessen. Een het was allemaal de moeite waard, het was geweldig om te doen. Die kites(vlieger) zijn zo ontzettend krachtig, ze trekken je met gemak meters door de lucht als je wilt. Aan het eind van de dag zaten de lessen erop voor die dag en toen op zoek gegaan naar een slaapplaats. Eenmaal gevonden maar vroeg gaan slapen want was het goed zat.
En toen werd ik deze morgen wakker. Vandaag om 10 uur weer naar de kiteschool gegaan voor de 2^e dag lessen. En aan het eind van de morgen zaten de lessen erop. En het beviel me zo goed, dat ik meteen maar heb besloten om me eigen kite en board aan te schaffen. Deels omdat je eigen materiaal zoveel fijner is, en omdat het hier in thailand bijna de helft goedkoper is dan in nederland. Dat komt omdat het meeste spul hier gemaakt word. Dus morgen vroeg me eigen kite maar uitproberen. Omdat het best wel duur spul is word moet ik me reis helaas wel inkorten, maar heb het er graag voor over.

Zo eindelijk ben ik weer helemaal bij. Helaas heb ik zoveel achterwege gelaten zo. Maar als ik thuis ben zou ik alles vertellen voor diegene die er geintereseerd in zijn. Ik hoop vanaf nu iedere week minimaal 1 keer iets te plaatsen. Maja ik weet het nooit met mezelf, dus afwachten maar.
Over 3 dagen ga ik terug naar Koh Tao, waar gert dan ook is. Waar ik nog een week zal blijven om daarna waarschijnlijk naar maleise te gaan. Ik wil erg graag de hoofdstad zien, Kuala Lupur. Daarna naar singapore en dan weer teurg naar Thailand, om samen met me oude reis genoten uit tiber en china en nog meer mensen nieuwjaar te vieren op Hoh Phangan. En vanaf dan is het nog 1 grote verassing.

Hopelijk kunnen jullie alle type fouten door de vingers zien, heb geen spellingcontrole hier en typ alles uit de losse pols, om het zo maar te zeggen.

En bedankt voor de leuke reacties, kan ze helaas niet persoonlijk beantwoorden.
En foto probeer ik er ook op te zetten maar dat wil niet echt lukken, internet is erg traag hier, maar doe me best.

Veel plezier daar nog en tot de volgende keer.

@Koh Sumai, Thailand. Zaterdag avond 21.16. Gegroet.

Nu nog een plaats zoeken om het op internet te zetten.